நமக்கு வானையும் அதில் உலாவரும் வான்பொருள்களையும் பார்ப்பது என்றால் கொள்ளை மகிழ்ச்சிதான். வானில் உள்ள சூரியன், சந்திரனைப் பார்க்க எந்த கருவியும் தேவை இல்லை. ஆனால், அதிலுள்ள நுட்பமான தகவல்களான சூரியப் புள்ளிகள், சந்திரப் பள்ளங்கள் பார்க்க கட்டாயம் ஒரு தொலைநோக்கி தேவை.
மேலும், வான்பொருள்களான கோள்கள் மற்றும் விண்மீன்களைக் காணவும் தொலைநோக்கி வேண்டும். அப்படிப்பட்ட தொலைநோக்கியை முதன்முதலில் கண்டுபிடித்தவர் ஹான்ஸ் லிப்பெர்ஷே (Hans Lippershey) என்ற ஜெர்மன் நாட்டுக்காரரான கண் கண்ணாடியை உருவாக்கியவர்தான்.
பின்னரே இதனை மேம்படுத்தி வானை நோக்கித் திருப்பினார் கலீலியோ கலீலி. அதன்பின்னர் ஜேம்ஸ் கிரிகோரி வேறு ஒரு பிரதிபலிக்கும் தொலைநோக்கியை (Reflecting Telescope) 1663ல் உருவாக்கினார். இதுவே கிரிகோரியன் தொலைநோக்கி என்று அழைக்கப்படுகிறது.
நண்பர்களான ஐசக் நியூட்டனும் ஜேம்ஸ் கிரிகோரியும் சமகாலத்தவர்கள். இருவரும் ஒரே காலத்தில் ஒரே மாதிரியான திட்டங்களில் பணியாற்றியவர்கள். கிரிகோரி நியூட்டனைப் பெரிதும் பாராட்டினார். அவருடைய கருத்தையும் ஒப்புதலையும் பெற எப்போதும் ஆர்வமாக இருந்தார்.
கண்டுபிடிப்புகள்
'பிரதிபலிக்கும்' தொலைநோக்கி மட்டுமின்றி, ஜேம்ஸ் கிரிகோரி செயின்ட் ஆண்ட்ரூஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் பணிபுரியும்போது மற்றொரு முக்கியமான அறிவியல் கண்டுபிடிப்பை மேற்கொண்டார்.
ஒரு பறவையின் இறகு வழியாக சூரிய ஒளியைப் பார்த்தபோது, அதுபோலவே வானவில் வண்ணங்களில் சிதறடிக்கப்பட்டதை அவர் கவனித்தார். இந்தக் கண்டுபிடிப்பு என்பது அலைவளைவுக் கீற்றணி / விளிம்பு விளைவுக் கீற்றணி (Diffraction grating) விளைவின் முன்னோடி ஆகும்.
ஜேம்ஸ் கிரிகோரி ஒரு ஸ்காட்டிஷ் கணிதவியலாளர் மற்றும் வானவியலாளர். இவர் பிரதிபலிக்கும் தொலைநோக்கி உருவாக்குவதற்கான நடைமுறை வடிவமைப்புத் திட்டத்தை வரைந்தார். அதுவே பின்னர் கிரிகோரியன் தொலைநோக்கி எனப்பட்டது.
மேலும், அவர் திரிகோணவியலில் முன்னேற்றங்களை அதன் திரிகோணவியல் செயல்பாடுகளுக்கு எல்லையற்ற தொடர் பிரதிநிதித்துவங்களைக் கண்டறிந்தார்.
அவரது புத்தகமான ஜியோமெட்ரியா பார்ஸ் யுனிவர்சலிஸ் (Geometriae Pars Universalis 1668) இல் கிரிகோரி கால்குலஸின் அடிப்படைத் தேற்றத்தின் ஆதாரத்தை தெரிவித்தார். இதற்காக ஐசக் பாரோ கிரிகோரியை ஒப்புக் கொண்டார் .
கிரிகோரியன் தொலைநோக்கி
எண்ணற்ற தொடர்களைக் குறிக்கும் முதல் வரிசையை ஜேம்ஸ் கிரிகோரிதான் முதலில் கண்டறிந்தவர். அவை எண்ணற்ற சொற்களைக் கொண்டிருக்கின்றன.
ஆனால், அனைத்தும் வரையறுக்கப்பட்ட தொகையுள்ளது. கால்குலஸின் வளர்ச்சிக்கு அவர் முக்கிய பங்களிப்புகளைச் செய்தார். இருப்பினும் அவரது சில சிறந்த படைப்புகள் அவரது மரணத்திற்குப் பிறகு நீண்ட காலமாக அறியப்படவில்லை என்பது வேதனையான விஷயம்.
1660ல் அவர் தனது ஆப்டிகா புரோமோட்டா (Optica Promota) என்ற புத்தகத்தில் தொலைநோக்கியின் திட்ட வரைவை வெளியிட்டார். அதில் அவர் நாம் பயன்படுத்த வல்ல பிரதிபலிக்கும் (கிரிகோரியன்) தொலைநோக்கியைப் பற்றி விவரித்தார்.
ஒரு குழிவான (concave) நீள்வட்ட இரண்டாம் நிலை கண்ணாடியிலிருந்து பிரதிபலிக்கும் ஒளி முதன்மை கண்ணாடியில் ஒரு துளைக்குப் பின்னால் கவனம் செலுத்தப்படுகிறது.
இது பின்பு நியூட்டானியன்(Newtonian) மற்றும் கேசெக்ரெய்ன் (Cassegrain) தொலைநோக்கிகளால் மேம்படுத்தப்பட்டது. ஒளிக்கதிர்கள் (photometric) மூலம் விண்மீன்கள் உள்ள தூரங்களை மதிப்பிடுவதையும் கிரிகோரி அறிமுகப்படுத்தினார்.
ஜேம்ஸ் கிரிகோரியின் சில சுவையான தகவல்கள்
ஜேம்ஸ் இளைஞனாக இருந்தபோது அவரது உடல்நிலை மோசமாக இருந்தது. அவர் சிறு வயதில் குவார்டன் காய்ச்சலால் அவதிப்பட்டார்.
ஜேம்ஸ் கிரிகோரி பள்ளியில் இருந்தபோது, தொலைநோக்கிகளில் ஆர்வம் காட்டினார். எனவே, அவர் வளர்ந்தபோது, ஆப்டிகா புரோமோட்டா என்ற புத்தகத்தை எழுதினார்.
ஜேம்ஸ் கிரிகோரி முதன்முதலில் பிரதிபலிக்கும் தொலைநோக்கியைக் கண்டுபிடித்தார். ஆனால், அவர் உண்மையில் அதை உருவாக்கவில்லை.
கிரிகோரியின் வாழ்க்கை
ஜேம்ஸ் கிரிகோரி 1638, நவம்பர் 6 ம் நாள் ட்ரூமோக்கின் மான்ஸில்(Manse of Drumoak) பிறந்தார். இது அபெர்டீனுக்கு மேற்கே பதினைந்து கிலோமீட்டர் தொலைவில் உள்ள டீ (dee) நதியில் ஒரு சிறிய திருச்சபை. இவரது தந்தை ஜான் கிரிகோரி; தாய் ஜேனட் ஆண்டர்சன்.
கிரிகோரி பற்றி டர்ன்புல், 'கிரிகோரி தைரியமும், தொலைநோக்கு பார்வையும் கொண்ட மனிதர். ஆனால், ஜேம்ஸ் தனது மேதைமைகளை குடும்பத்தில் தாயின் பக்கமிருந்து பெற்றதாகத் தெரிகிறது. ஜேம்ஸ் தனது பெற்றோர்களின் மூன்று குழந்தைகளில் கடைக்குட்டி.
அவருக்கு இரண்டு மூத்த சகோதரர்கள் அலெக்சாண்டர் மற்றும் டேவிட். மேலும் ஜேம்ஸ் மற்றும் டேவிட் இடையே பத்து வயது இடைவெளி இருந்தது. ஜேம்ஸ், தன் தாயிடமிருந்து முதலில் கணிதத்தைக் கற்றுக் கொண்டார். அவரே வடிவியலையும் கற்பித்தார்.
அவரது தந்தை ஜான் கிரிகோரி, ஜேம்ஸ் கிரிகோரியின் 13 வயதில் இறந்தார். அவரது சகோதரர் டேவிட்டுக்கு அப்போது வயது 23. ஜேம்ஸுக்கு அப்போது யூக்லிட்டின் தனிமங்கள் (Eulid's Elements) படிப்பதற்காக வழங்கப்பட்டன.
இதனை அவர் மிகவும் எளிதான பணியாகப் பார்த்தார். அவர் இலக்கணப் பள்ளியில் பயின்ற பின்னர் பல்கலைக்கழகத்திற்குச் சென்றார். அபெர்டீனில் உள்ள மரிச்சல் கல்லூரியில் பயின்றார். கிரிகோரியின் உடல்நிலை இளமையில் மோசமாக இருந்தது.
குவார்டன் காய்ச்சலால்(quartan fever) சுமார் பதினெட்டு மாதங்கள் அவதிப்பட்டார், இது சுமார் 72 மணி நேர இடைவெளியில் மீண்டும் மீண்டும் வரும். ஒருமுறை இதில் அகப்பட்டு மீண்ட பின்னர் அவரது உடல்நிலை நன்றாக இருந்தது. சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அவர் குவார்டன் காய்ச்சல் பற்றி எழுதினார்.
பட்டப்படிப்பைத் தொடர்ந்து, கிரிகோரி 1663ல் லண்டனுக்குச் சென்று அங்கு ஆப்டிகா ப்ரோமோட்டா புத்தகத்தை வெளியிட்டார் (1663,The Advance of Physics). இந்தப்பணி என்பது பல்வேறு கூம்பு பிரிவுகளின் அடிப்படையில் லென்ஸ் மற்றும் கண்ணாடியின் ஒளி விலகல் மற்றும் பிரதிபலிப்புப் பண்புகளை பகுப்பாய்வு செய்தது.
தொலைநோக்கியின் ஜோஹன்னஸ் கெப்ளரின் கோட்பாட்டை கணிசமாக உருவாக்கியது. பின் கிரிகோரி ஒரு புதிய தொலைநோக்கி வடிவமைப்பை ஒரு இரண்டாம் நிலை கண்ணாடியுடன் ஒரு குழிவான நீள்வட்ட வடிவத்தில் முன்மொழிந்தார்.
இது ஒரு முதன்மை பரவளைய கண்ணாடியிலிருந்து பிரதிபலிப்பைச் சேகரித்து, படத்தை முதன்மை கண்ணாடியின் மையத்தில் உள்ள ஒரு சிறிய துளை வழியாக ஒரு கண்ணருகு லென்சில் மீண்டும் மையப்படுத்தும்.
இதில் கிரிகோரி ஒளிக்கதிர் முறைகள் மூலம் விண்மீன்கள் உள்ள தூரங்களை மதிப்பிடுவதையும் அறிமுகப்படுத்தினார். 1663ல் இத்தாலியின் படுவாவில் கிரிகோரி குடியேறுவதற்கு முன், தி ஹேக் மற்றும் பாரிஸ் போன்ற இடங்களுக்கு வடிவியல், இயக்கவியல் மற்றும் வானியல் ஆகியவற்றை அறிவதற்காக சென்று பார்வையிட்டார். இத்தாலியில் இருந்தபோது அவர் கணிதம் தொடர்பாக 1667ல்"The True Squaring of the Circle and of the Hyperbola", 1667ல் "வட்டம் மற்றும் ஹைப்பர்போலாவின் உண்மையான சதுரம்", 1668ல் "வடிவியலின் யுனிவர்சல் பகுதி The Universal Part of Geometry" ஆகியவற்றை எழுதினார்.
முந்தைய கட்டுரையில், அவர் ஆர்க்கிமிடிஸின் 'method of exhaustion of Archimedes' மாற்றத்தை (கி.மு. 287-212 / 211) வட்டத்தின் பகுதிகள் மற்றும் ஹைபர்போலாவின் பிரிவுகளைக் கண்டறிந்தார்.
வடிவியல் புள்ளி விவரங்களின் எல்லையற்ற வரிசையை அவர் நிர்மாணிப்பதில், ஒன்றிணைந்த மற்றும் வேறுபட்ட எல்லையற்ற தொடர்களை வேறுபடுத்திய முதல்வர்களில் கிரிகோரி ஒருவர்.
பிந்தைய படைப்பில், கிரிகோரி மிகவும் பொதுவான வளைவுகளை அறியப்பட்ட வளைவுகளின் பிரிவுகளாக மாற்றுவது வளைவுகளால் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட பகுதிகளைக் கண்டுபிடிப்பது மற்றும் அவற்றின் புரட்சியின் திடப்பொருட்களின் அளவைக் கணக்கிடுவது பற்றி அறியப்பட்ட முக்கிய விஷயம் ஆகும்.
அவரது இத்தாலிய கட்டுரைகளிலுள்ள கருத்து பலத்தின் அடிப்படையில், கிரிகோரி 1668இல் லண்டனுக்கு திரும்பிய போது ராயல் சொசைட்டியில் உறுப்பினராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். மேலும், ஸ்காட்லாந்தின் செயின்ட் ஆண்ட்ரூஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் பதவியில் நியமிக்கப்பட்டார்.
1669 ஆம் ஆண்டில், ஸ்காட்லாந்து திரும்பிய உடனேயே அவர் ஒரு இளம் விதவையை மணந்து தனது சொந்த குடும்பத்தைத் தொடங்கினார். 1673 ஆம் ஆண்டில், லண்டனுக்கு மீண்டும் ஒருமுறை மட்டுமே பிரிட்டனின் முதல் பொது வானியல் ஆய்வுக் கூடமாக இருந்த பொருள்களை வாங்குவதற்காக அவர் அங்கு செல்கிறார்.
இருப்பினும், 1674 ஆம் ஆண்டில், புனித ஆண்ட்ரூஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் அவர் அதிருப்தி அடைந்து எடின்பர்க் பல்கலைக்கழகத்திற்குப் புறப்பட்டார்.
ஸ்காட்லாந்திற்கு திரும்பிய பின்னர் கிரிகோரி மேலும் கணித ஆவணங்களை வெளியிடவில்லை என்றாலும், அவரது கணித ஆராய்ச்சி தொடர்ந்தது.
1670 மற்றும் 1671 ஆம் ஆண்டுகளில் அவர் ஆங்கில கணிதவியலாளர் ஜான் காலின்ஸுடன் பல்வேறு முக்கோணவியல் செயல்பாடுகளின் எல்லையற்ற தொடர் விரிவாக்கங்கள் குறித்து பல முக்கிய முடிவுகளைத் தெரிவித்தார். இது இப்போதும்கூட கிரிகோரியின் தொடர் என அழைக்கப்படுகிறது.
கிரிகோரி ஒளியியல் மற்றும் தொலைநோக்கிகள் கட்டுமானம் ஆகியவற்றைப் படிக்கத் தொடங்கினார். பின் அவரது சகோதரர் டேவிட் ஊக்கமளிக்க, அவர் ஆப்டிகா புரோமோட்டா என்ற தலைப்பில் ஒரு புத்தகத்தை எழுதினார்.
முன்னுரையில் அவர், ஒரு குறிப்பிட்ட இளமைத் தூண்டுதலால் நகர்த்தப்பட்டு, நீள்வட்ட சமத்துவமின்மையின் கண்டுபிடிப்பால் துணிந்து, இந்த ஒளியியல் ஊகங்களுடன் நான் என்னை இணைத்துக் கொண்டேன்.
அவற்றில் முக்கியமானது தொலைநோக்கியின் விவரிப்புதான். "நீள்வட்ட சமத்துவமின்மை" பற்றிய கிரிகோரியின் குறிப்பை வாசகர் புரிந்து கொள்ளாமல் இருக்கலாம், இது உண்மையில் கெப்லரின் கண்டுபிடிப்புகளைக் குறிக்கிறது.
ஆப்டிகா புரோமோட்டாவில் உள்ள கிரிகோரி, இப்போது கிரிகோரியன் தொலைநோக்கி என அழைக்கப்படும் முதல் பயன்பாடு நடைமுறையை பிரதிபலிக்கும் தொலைநோக்கியை விவரிக்கிறார்.
கிரிகோரி 1668 இல் இத்தாலியில் இருந்து லண்டனுக்குத் திரும்பினார். அவர் வேரா சர்குலி மற்றும் ஹைபர்போலே குவாட்ரதுராவின் (Vera circuli et hyperbolae quadratura )நகலை ஹ்யூஜென்ஸுக்கு(Huygens)அனுப்பியிருந்தார்.
மேலும் ஹ்யூஜென்ஸின் நிபுணதத்துவ கருத்துக்களைக் கேட்க அவர் எவ்வாறு எதிர்நோக்குகிறார் என்றும் ஒரு கடிதம் எழுதினார். ஹ்யூஜென்ஸ் பதிலளிக்கவில்லை; ஆனால், ஜூலை 1668 இல் ஒரு மதிப்பாய்வை வெளியிட்டார். மதிப்பாய்வில் அவர் சில ஆட்சேபணை / மறுப்புகளை எழுப்பினார்.
மேலும் சில முடிவுகளை நிரூபித்த முதல் நபர் அவர்தான் என்றும் ஹ்யூஜென்ஸ் கூறினார். ஒருபுறம், கிரிகோரி லண்டனில் கழித்த கோடை மாதங்கள் லாபகரமானவை, குறிப்பாக கொலின்ஸுடனான நட்பு.
இது விரைவான கணித வளர்ச்சியின் காலம் மற்றும் கிரிகோரி, காலின்ஸ் தனது புதுப்பித்த அறிவைக் கொண்டு அவருக்கு மிகவும் உதவியாக இருப்பதைக் கண்டறிந்தார். மறுபுறம் ஹ்யூஜென்ஸின் கருத்துக்களால் கிரிகோரி மிகவும் வருத்தப்பட்டார், அவர் தனது முடிவுகளை ஒப்புக்கொள்ளாமல் திருடியதாக ஹ்யூஜென்ஸ் குற்றம் சாட்டுவதாகத் தெரிவிக்கிறார்.
இந்த இரண்டு பெரிய கணிதவியலாளர்கள் ஒரு சர்ச்சையில் இறங்குவது உண்மையில் துரதிர்ஷ்டவசமானது. இருப்பினும் இந்த நேரத்தில் சர்ச்சைகள் பொதுவானவை என்பதைக் குறிப்பிடுவது மதிப்பு.
குறிப்பாக முன்னுரிமை குறித்து சம்பந்தப்பட்ட கணிதத்தைப் பற்றிய இன்றைய புரிதலின் பின்னணியில் உள்ள சர்ச்சையைப் பார்க்கும்போது, கிரிகோரி தனது முடிவுகளை திருடிவிட்டதாக ஹ்யூஜென்ஸ் கூறுவதில் நிச்சயமாக நியாயமற்றவர் என்று நாம் கூறலாம்.
கிரிகோரி அவற்றை சுயாதீனமாக நிரூபித்திருந்தார். மேலும், அவர் கிரிகோரி அவர்களைப் பற்றி அறிந்திருக்க முடியாது என்பதை ஹ்யூஜென்ஸ் உணர்ந்திருக்க வேண்டும். இருப்பினும், கிரிகோரியின் ஆதாரத்திற்கு ஹ்யூஜென்ஸின் முக்கிய கணித ஆட்சேபனை செல்லுபடியாகும்.
இறுதிக்காலம்
எடின்பரோவில் கணிதத் தலைவர் பதவி ஏற்ற முதல் நபர் கிரிகோரிதான். மேலும் அந்த பதவியிலும் அவர் நீண்ட காலம் இல்லை. இருப்பினும், அவர் பதவியேற்று கிட்டத்தட்ட ஒரு வருடம் கழித்து இறந்தார். வானியல் மற்றும் கணிதம் இரண்டிலும் அவர் ஆராய்ச்சியில் மிகவும் சுறுசுறுப்பாக இருந்த ஒரு வருடம் அது.
பிந்தைய தலைப்பில் அவர் குவிந்த சமன்பாடுகளை இயற்கணிதமாக தீர்ப்பதில் சிக்கல் கொண்டிருந்தார் மற்றும் டையோபாண்டின் பிரச்னைகள் குறித்து சில சுவாரஸ்யமான கண்டுபிடிப்புகளை செய்தார்.
அவரது மரணம் திடீரென வந்தது. ஒரு இரவு அவர் வியாழனின் நிலவுகளை தனது தொலைநோக்கி மூலம் தனது மாணவர்களுக்குக் காண்பித்தபோது, ஸ்ட்ரோக் ஏற்பட்டு பக்கவாதம் வந்தது.
அவர் ஒரு பக்கவாதத்தால் பாதிக்கப்பட்டு கண் பார்வை பறிபோய் குருடராகிவிட்டார். சில நாட்களுக்குப் பிறகு அவர் 1675, அக்டோபரில் தனது 36 வயதில் இறந்தார்.
